Wyrok SN z dnia 18 lipca 2002 r. sygn. III RN 38/02

W sprawach ze stosunku służbowego sędziego w stanie spoczynku właściwa jest droga sądowa przed sądem pracy.

Przewodniczący SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Beata Gudowska, Barbara Wagner

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2002 r. sprawy ze skargi Mariana W. na uchwałę Kolegium Sądu Okręgowego w R. w przedmiocie wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie z dnia 18 lipca 2001 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i odrzucił skargę.

Uzasadnienie

Prezes Sądu Okręgowego w R. pismem z dnia 4 grudnia 2000 r. zawiadomił Mariana W. (sędziego w stanie spoczynku), że na podstawie art. 68 § 1 - 3 oraz art. 68 Prawa o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) załatwił odmownie prośbę dotyczącą wyrażenia zgody na podjęcie zatrudnienia w charakterze radcy prawnego. Marian W. - traktując pismo Prezesa Sądu Okręgowego w R. jako decyzję administracyjną- wniósł ojej zmianę i o wyrażenie zgody na podjęcie zatrudnienia w charakterze radcy prawnego. Pismem Prezesa Sądu Okręgowego w R. z dnia 15 stycznia 2001 r. [...] Marian W. zawiadomiony został, iż Kolegium Sądu Okręgowego postanowiło jednogłośnie uchwałą podjętą w dniu 10 stycznia 2001 r. -w trybie art. 41 § 1 pkt 9 Prawa o ustroju sądów powszechnych - nie uwzględnić odwołania od decyzji z dnia 4 grudnia 2000 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia w charakterze radcy prawnego. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Marian W. wniósł o uchylenie uchwały Kolegium Sądu Okręgowego w R. z dnia 10 stycznia 2001 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Sądu Okręgowego w R. z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie odmowy wyrażenia zgody na podjęcie dodatkowego zatrudnienia, względnie o stwierdzenie ich nieważności. W uzasadnieniu skargi wskazał na naruszenie art. 2, 32 i 65 Konstytucji RP, art. 1, 6, 7, 9, 10, 28, 77, 107 i 127 KPA, a także art. 68 Prawa o ustroju sądów powszechnych. Wskazał ponadto, że ani decyzja Prezesa Sądu Okręgowego, ani uchwała Kolegium Sądu Okręgowego w R. nie zawierają uzasadnienia i w związku z tym trudno jest się zorientować, jakimi motywami kierowano się przy ich podejmowaniu. Zdaniem sędziego Mariana W., w stosunku do sędziego w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio przepis art. 68 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych, który stanowi, że sędzia nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez uprzedniej zgody prezesa właściwego sądu. Jest to zatem decyzja uznaniowa i mimo braku uzasadnienia decyzji należy domniemywać, że wyłączono możliwość podjęcia przez sędziego w stanie spoczynku jakiegokolwiek zatrudnienia. Takie stanowisko stanowi - zdaniem skarżącego - zaprzeczenie art. 68 tego Prawa, które nawet w stosunku do sędziów w stanie czynnym przewiduje taką możliwość.