Wyrok SN z dnia 7 marca 2002 r. sygn. III RN 31/01

Przepis art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) nie stanowi podstawy domniemania prawdziwości faktury.

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2002 r. sprawy ze skargi Zdzisława W. na decyzję Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień 1995 r., na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie-Ośrodka Zamiejscowego we Wrocławiu z dnia 10 sierpnia 2000 r. [...]

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa w W. decyzją z dnia 12 kwietnia 1999 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-F. z dnia 20 grudnia 1998 r., którą określono wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę za sierpień 1995 r. Organy podatkowe obu instancji uznały, że udokumentowana fakturą z dnia 31 sierpnia 1995 r. usługa marketingowa i prawna nie miała miejsca, a podatnik nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających zakup usługi. Usługi te mają wprawdzie charakter niematerialny, ale dla ich wykonania niezbędne było sporządzanie opinii, analiz, ekspertyz, których podatnik nie okazał. Spółka „D." nie ma w przedmiocie swojej działalności gospodarczej prowadzenia usług consultingowych. Świadczy to, zdaniem organów podatkowych, że transakcje mają charakter czynności pozornych w rozumieniu art. 83 § 1 KC. Tymczasem podatnik w sierpniu 1995 r. obniżył kwotę podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przedmiotowej faktury z naruszeniem przepisu § 35 ust. 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 133, poz. 680). Nabycia bliżej nieokreślonej usługi nie można uznać za koszt uzyskania przychodu, wobec czego nie istniały podstawy do obniżenia podatku należnego w myśl art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).