Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2001 r. sygn. I PKN 703/00

Wykrycie dokumentu w postępowaniu karnym, w którym pracownik został uniewinniony od zarzutu popełnienia przestępstwa, będącego przyczyną rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 2 KP, stanowi podstawę wznowienia postępowania w rozumieniu art. 403 § 2 KPC.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2001 r. sprawy z po­wództwa Andrzeja K. przeciwko Przedsiębiorstwu Niemiecko-Polskiemu „P.-S.” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o wznowienie postępowania, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie z dnia 7 kwietnia 2000 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2000 r. oddalił apelację powoda Andrzeja K. od wyroku Sądu Rejo­nowego w Sanoku z dnia 21 grudnia 1999 r. [...], oddalającego skargę o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie z dnia 12 października 1994 r. W sprawie tej pozwany pracodawca (Przedsiębiorstwo Polsko-Niemieckie „P.-S.” Spółka z o.o. w S.) rozwiązał z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 2 KP, zarzucając mu popełnienie przestępstwa zagarnięcia mienia należącego do zakładu pracy. Sądy pracy oddaliły odwołanie powoda kwestionującego zgodność z prawem tego trybu rozwiązania stosunku pracy. Następnie jednak w postępowaniu karnym powód został uniewinniony od zarzutu popełnienia przestępstwa. Na tej podstawie wniósł skargę o wznowienie postępowania w prawo­mocnie zakończonej sprawie pracowniczej, która ostatecznie stała się przedmiotem kasacyjnego postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 1996 r., I PKN 8/96, który uwzględnił kasację powoda, potwierdzając rażące naruszenie przepisów art. 410 i 403 § 2 KPC przez Sąd drugiej instancji.