Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2001 r. sygn. IV CKN 307/01

Bieg przedawnienia roszczenia o przeniesienie własności czasowej, przysługującego na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 1947 r. o popieraniu budownictwa (Dz.U. Nr 52, poz. 270), nie rozpoczynał się, a rozpoczęty podlegał zawieszeniu przez okres obowiązywania nie podlegających kontroli sądowej decyzji władzy publicznej, wadliwie rozstrzygających o skutkach prawnych zdarzenia będącego podstawą tego roszczenia.

Sędzia SN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący)

Sędzia SN Mirosław Baczyk

Sędzia SN Stanisław Dąbrowski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Aliny i Henryka małżonków J. przeciwko Gminie Miasta G. o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2001 r. na rozprawie kasacji powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2001 r.

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowie Alina i Henryk małżonkowie J. w dniu 8 lipca 1997 r. wnieśli pozew przeciwko Gminie Miasta G., domagając się zobowiązania pozwanej do złożenia oświadczenia woli o oddaniu powodom w użytkowanie wieczyste oznaczonej w pozwie nieruchomości z przeniesieniem na nich prawa własności budynków znajdujących się na tej nieruchomości.

Sąd Wojewódzki w Gdańsku wyrokiem z dnia 14 maja 1998 r. uwzględnił powództwo. Podstawę faktyczną wyroku Sądu Wojewódzkiego stanowiły następujące ustalenia. Zarząd Miejski w G. w 1948 r. przydzielił powodowi do naprawy zniszczone w czasie wojny budynki: mieszkalny i warsztatowo-garażowy, zaznaczając, że po ukończeniu naprawy powodowi będzie służyło prawo użytkowania nieruchomości, których części składowe stanowiły budynki. Podstawę prawną tej decyzji stanowił art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (jedn. tekst: Dz.U. z 1947 r. Nr 37, poz. 181) oraz ustalenia organu budowlanego, że budynki były uszkodzone w 79 % i 81 % i naprawa miała charakter gruntowny. Z dalszych decyzji administracyjnych Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w G. z 1954 r., wydanych po dokonaniu przez powoda gruntownej naprawy budynków, wynikało, że termin powstania prawa użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-handlowym oznaczono na dzień 1 lutego 1952 r., a w odniesieniu do nieruchomości zabudowanej budynkiem warsztatowo-garażowym termin powstania prawa użytkowania, określonego jako tymczasowe, oznaczono na dzień 18 czerwca 1954 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku decyzjami z 24 kwietnia 1995 r. stwierdziło nieważność wymienionych decyzji prezydium Miejskiej Rady Narodowej w G.