Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2000 r. sygn. III RN 116/99

Za "osobę przeciwko której prowadzone jest postępowanie przygotowawcze" w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz.U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5 ze zm.) w związku z jej art. 10 ust. 1 nie może zostać uznana osoba, której nie ogłoszono postanowienia o przedstawieniu zarzutów i dlatego jej paszport nie może zostać unieważniony na podstawie tych przepisów.

Przewodniczący: SSN Andrzej Wróbel

Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2000 r. sprawy ze skargi Prokuratora Wojewódzkiego w P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. z dnia 15 czerwca 1998 r. [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu Jerzego D. na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego RP [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 1999 r. [...]

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Prokurator Generalny wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 1999 r. [...] w sprawie ze skargi Prokuratora Wojewódzkiego w P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 czerwca 1998 r. [...]. Wyrokowi temu zarzucił rażące naruszenie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) w związku z art. 10 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz.U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5).

Na podstawie doniesienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w P., Prokuratura Rejonowa w J. wszczęła dochodzenie w sprawie niealimentowania córki przez Jerzego D. W wyniku czynności procesowych w dniu 20 lutego 1998 r. wydano postanowienie o przedstawieniu Jerzemu D. zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 186 § 1 d. KK. Nie zostało jednak podejrzanemu ogłoszone, albowiem od dłuższego czasu przebywał on za granicą. Prokurator zawiesił prowadzone przeciwko niemu dochodzenie, a do Wojewody W. wystąpił z wnioskiem o unieważnienie paszportu w oparciu o przepis art. 10 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o paszportach. Wojewoda W. decyzją z dnia 30 kwietnia 1998 r. [...] odmówił unieważnienia paszportu [...] Jerzego D. W jej uzasadnieniu wskazał między innymi, że Jerzy D. nie jest osobą podejrzaną „a więc taką wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów zgodnie z art. 61 § 1 i art. 269 d. KK" i powołał się przy tym na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 1996 r. [...]). Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania Prokuratora Rejonowego w J. od tej decyzji, decyzją z dnia 15 marca 1998 r. [...] utrzymał ją w mocy. Skargę na tę decyzję wniósł Prokurator Wojewódzki wP, a Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił ją wyrokiem z dnia 4 lutego 1999 r. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, że przepisy Kodeksu postępowania karnego z 1969 r. odróżniają osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa od podejrzanego. Regułą jest, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa staje się podejrzanym z chwilą wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów. W pojęciu „wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów" mieści się nie tylko jego sporządzenie, lecz także obowiązek niezwłocznego ogłoszenia (art. 269 § 1 KPK). Wobec tego, że w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania osobie podejrzanej nie ogłoszono sporządzonego postanowienia o przedstawieniu zarzutów, rację mają organy paszportowe, iż postępowanie karne nie toczy się przeciwko osobie w rozumieniu powołanych wyżej przepisów ustawy o paszportach i dlatego też brak było podstaw do unieważnienia paszportu.