Uchwała SN z dnia 30 sierpnia 1991 r., sygn. III CZP 72/91

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Janusza W. z udziałem Mireli W., Darii W. i Tadeusza W. o rozstrzygnięcie w przedmiocie zabezpieczenia wykonania alimentów po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 30 sierpnia 1991 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 9 maja 1991 r. III Cr 339/91, do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w sytuacji, gdy nie istnieje możliwość zabezpieczenia wykonania należnych dziecku alimentów w sposób wskazany w pkt IX lit. a i b wytycznych zawartych w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., a zawnioskowany przez ojca dziecka poręczyciel (pkt IX lit. c) odpowiada wszelkim warunkom poręczyciela, jednakże posiada paszport uprawniający go do wyjazdu za granicę w każdej chwili – możliwe jest zabezpieczenie jego pobytu w kraju (a tym samym interesów dziecka) przez przyjęcie za jego zgodą i złożenie do depozytu tego paszportu”

Podjął następującą uchwałę:

Przy poręczeniu jako formie zabezpieczenia należnych dziecko alimentów od tego z rodziców, które zamierza wyjechać za granicę, dla zapewnienia skuteczności poręczenia nie jest wyłączone – za zgodą poręczyciela – zezwolenie na złożenie jego paszportu do depozytu sądowego, na czas nieobecności w kraju zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych.