Pozorność umowy o pracę

Wyrok SN z dnia 2 lutego 2000 r. sygn. II UKN 359/99

Umowa o pracę zawarta bez określenia rodzaju pracy jaka ma być w jej ramach świadczona oraz w sytuacji, gdy strony od początku wiedziały, że pracownik ze względu na stan swojego zdrowia, oraz ze względu na brak odpowiedniej ilości zamówień nie będzie w stanie wywiązać się z obowiązków pracowniczych, jako pozorna jest nieważna (art. 83 KC). Rozwiązanie takiej umowy nie mogło stanowić podstawy przyznania prawa do wcześniejszej emerytury na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie zasad wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U. Nr 29, poz. 159).

Przewodniczący SSN Beata Gudowska

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Teresa Romer (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2000 r. sprawy z wniosku Stanisława S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w G. o wcześniejszą emeryturę, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w G. decyzjami z dnia 12 grudnia 1997 r. oraz 16 marca 1998 r. odmówił Stanisławowi S. prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie zasad wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U. Nr 29, poz. 159 ). Początkowo organ rentowy odmowę przyznania świadczenia uzasadnił treścią świadectwa pracy, w którym nie została podana jako przyczyna rozwiązania stosunku pracy sytuacja ekonomiczna pracodawcy. Następnie ZUS stwierdził, że umowa o pracę zawarta na 1 miesiąc była pozorna i nieważna (art. 83 KC).