Wyrok SN z dnia 3 listopada 2000 r. sygn. IV CKN 152/00

1. Przepis art. 636 § 1 k.c. nie ma zastosowania po odebraniu dzieła.

2. Kryterium odróżnienia umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług stanowi także możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych.

Przewodniczący: Sędzia SN Zbigniew Strus (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Zdzisław Świeboda, Krzysztof Kołakowski

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2000 r. na rozprawie sprawy z powództwa Rafinerii G., S.A. w G. przeciwko Przedsiębiorstwu Handlu Zagranicznego „S,” spółka z o.o. w W. o zapłatę, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2 kwietnia 1998 r.,

oddalił kasację i zasądził od powódki na rzecz pozwanej 1000 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za instancje kasacyjną.

Uzasadnienie

Oddalając apelację powodowej Rafinerii G., S.A. od wyroku uchylającego nakaz zapłaty i oddalającego powództwo, Sąd Apelacyjny potwierdził trafność oceny, że między stronami została zawarta umowa o dzieło, a nie, jak utrzymywała powódka, o usługi. Przemawia za tym oczekiwany rezultat (wykonanie powłok antykorozyjnych w zbiornikach wody i piany gaśniczej), a posługiwanie się terminami charakterystycznymi dla innego typu umowy („o świadczenie usług”) nie ma wpływu na tę kwalifikację. Następstwem było przedawnienie roszczenia zgłoszonego w pozwie po upływie dwóch lat od oddania zbiornika wadliwie zabezpieczonego przed korozją w procesie nakładania nowej powłoki ochronnej oraz wygaśnięcie roszczenia opartego na rękojmi za wady fizyczne (art. 568 § 1 k.c.) ze względu na upływ rocznego terminu. Nie było także podstaw do przyjęcia, że zachodzi wyjątek przewidziany w art. 568 § 2 k.c. (podstępne zatajenie wady), skoro strona powodowa przyznała, że prace były nadzorowane przez jej pracowników, którzy tolerowali wadliwą technologię (brak piaskowania malowanej powierzchni). Nadzór ten zakwalifikowano jako współdziałanie, o którym mowa w art. 640 k.c., wzmacniając ocenę umowy obejmującej wykonanie dzieła.