Wyrok SN z dnia 24 marca 1999 r., sygn. I PKN 635/98

1. Mianowanie adiunkta w szkole wyższej powoduje nawiązanie stosunku pracy z uczelnią, jako pracodawcą, a nie z poszczególnymi jej jednostkami organizacyjnymi (art. 2 kp w związku z art. 88 ust. 1 oraz art. 86 ust. 5 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym Dz. U. 1990 r. Nr 65 poz. 385 ze zm.).

2. Jeżeli zmiany organizacyjne powodują istotne pogorszenie warunków pracy, to dla przekształcenia treści stosunku pracy konieczne jest porozumienie stron lub wypowiedzenie zmieniające. W przeciwnym razie pracownik może żądać dopuszczenia do pracy na poprzednich warunkach (art. 22 § 1 kp).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Elżbiety L. przeciwko Uniwersytetowi (...) w P. o nakazanie zatrudnienia, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 1998 r. (...) – oddalił kasację, odstępując od obciążania powódki kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Elżbieta L. wniosła o nakazanie pozwanemu Uniwersytetowi (...) w P. umożliwienia jej wykonywania pracy w Wydziale Neofilologii.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Poznaniu wyrokiem z 9 kwietnia 1998 r. (...) nakazał stronie pozwanej zatrudniać powódkę w Wydziale Neofilologii, zobowiązując do zapewnienia jej należytych warunków rozwoju naukowego i umożliwienia kontynuowania rozpoczętych badań naukowych. Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 27 września 1990 r. powódka (doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa romańskiego) została mianowana na stanowisko starszego wykładowcy w Kolegium Języka Francuskiego przy Instytucie Filologii Romańskiej na Wydziale Neofilologii strony pozwanej, który został utworzony zarządzeniem rektora z 16 sierpnia 1990 r. W dniu 4 października 1990 r. powódka objęła stanowisko dyrektora Kolegium Języka Francuskiego, a z dniem 31 października 1990 r. została mianowana na stanowisko adiunkta w tym Kolegium na czas nie określony.