Wyrok SN z dnia 21 lipca 1999 r. sygn. I PKN 58/99

Niemożliwe jest udzielenie nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia, jeżeli w momencie wystąpienia z wnioskiem o ten urlop, stosunek pracy jest już rozwiązany w wykonaniu orzeczenia komisji dyscyplinarnej o wydaleniu z zawodu.

Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Roman Kuczyński (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 1999 r. sprawy z powództwa Wandy B. przeciwko Szkole Podstawowej w L.K. o wynagrodzenie za czas urlopu dla poratowania zdrowia, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 13 marca 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 marca 1998 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie oddalił apelację powódki Wandy B. w zakresie roszczenia o wynagrodzenie za czas urlopu dla poratowania zdrowia przeciwko Szkole Podstawowej w L.K., a w zakresie rozstrzygnięcia o zasiłku rodzinnym uchylił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Działdowie i przekazał sprawę w tym zakresie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. według właściwości. Sąd Wojewódzki podzielił ustalenia Sądu Rejonowego, iż - jako nauczyciel mianowany - powódka została decyzją dyrektora pozwanej szkoły z dnia 19 lutego 1996 r. zawieszona w pełnieniu obowiązków nauczyciela z powodu uderzenia ucznia w twarz, której to decyzji nie przyjęła, a następnie odmawiała przyjmowania korespondencji w postępowaniu dyscyplinarnym jakie się przeciwko niej toczyło z udziałem obrońcy. Odmówiła też przyjęcia orzeczenia dyscyplinarnego nakładającego na nią karę zwolnienia z pracy. W oparciu o orzeczenie dyscyplinarne dyrektor pozwanej szkoły pismem z dnia 18 września 1996 r. rozwiązał z powódką stosunek pracy; pismo zostało wysłane listem poleconym, którego przyjęcia powódka odmówiła. W styczniu 1997 r. powódka przedstawiła pozwanej zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że ze względu na stan zdrowia powinna powstrzymywać się od pracy w okresie od 1 lutego 1997 r. do 31 stycznia 1998 r. w celu przeprowadzenia leczenia. Pismem z dnia 2 lutego 1997 r., którego przyjęcia odmówiła, dyrektor pozwanej Szkoły poinformował ją o niemożliwości udzielenia płatnego urlopu dla poratowania zdrowia z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy. Sąd Wojewódzki uznał, że rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji jest prawidłowe, ponieważ powódka nie zakwestionowała w drodze prawem przewidzianej i we właściwych terminach ani orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej, ani decyzji pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy, a tym samym orzeczenie Komisji stało się prawomocne i minął termin do wniesienia odwołania od rozwiązania stosunku pracy. Nie będąc pracownikiem szkoły (nauczycielem) powódka nie mogła nabyć prawa do urlopu dla poratowania zdrowia.