Wyrok SN z dnia 1 grudnia 1999 r. sygn. I PKN 424/99

Pozostawanie przez członka spółdzielni pracy bez zatrudnienia należy ocenić jako wynikające z przyczyn niezawinionych przez spółdzielnię w rozumieniu art. 194 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.), jeżeli nie ma ona obiektywnych możliwości zatrudnienia na stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom.

Przewodniczący: SSN Roman Kuczyński

Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 1999 r. sprawy z powództwa Zbigniewa J. przeciwko Szklarskiej Spółdzielni Pracy „S.-H.” w T. o uchylenie uchwały Rady Nadzorczej o wykreśleniu z listy członków spółdzielni, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 4 marca 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

W imieniu Zbigniewa J. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 4 marca 1999 r. [...], którym Sąd ten oddalił jego apelację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 10 grudnia 1998 r. [...].

Powód Zbigniew J. wniósł powództwo przeciwko Szklarskiej Spółdzielni Pracy „S.-H.” w T. o uchylenie uchwały Rady Nadzorczej o wykreśleniu go z listy członków i o nawiązanie z nim przez tę Spółdzielnię stosunku pracy. Powód był członkiem pozwanej Spółdzielni i świadczył na jej rzecz pracę. W dniu 18 lipca 1994 r. zaprzestał pracy na rzecz Spółdzielni z uwagi na uzyskanie uprawnień rentowych. Ówczesny prezes pozwanej Spółdzielni (Zdzisław K.) zaproponował powodowi, aby zawarł umowę z rozlewnią gazu, na mocy której prowadziłby dystrybucję gazu na terenie T. Działalność tę powód miałby prowadzić na własny rachunek, nie zaś w ramach spółdzielczego stosunku pracy. Powód na tę propozycję nie przystał. Powód nie otrzymał innych propozycji pracy od pozwanej Spółdzielni, bowiem Spółdzielnia nie dysponowała miejscem pracy odpowiadającym kwalifikacjom zawodowym powoda. W dniu 17 listopada 1995 r. Rada Nadzorcza pozwanej Spółdzielni podjęła uchwałę [...], mocą której dokonała wykreślenia powoda z rejestru członków spółdzielni z uwagi na to, iż nie był on zatrudniony w pozwanej Spółdzielni przez okres dłuższy niż rok z przyczyn niezawinionych przez Spółdzielnię. Uchwała ta została powodowi doręczona w dniu 31 maja 1996 r. Z dniem 1 listopada 1998 r. Szklarska Spółdzielnia Pracy „S.-H.” w T. została postawiona w stan likwidacji. W listopadzie 1998 r. Spółdzielnia zatrudniała 34 swych członków, do dnia 30 listopada odeszło z pracy ośmiu z nich, pozostali otrzymali wypowiedzenia, ze skutkiem rozwiązującym na koniec 31 stycznia 1999 r. W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo. Uznał on, iż powód nie zachował 6-tygodniowego terminu do wniesienia powództwa o uchylenie uchwały, o którym mowa w art. 198 § 2 Prawa spółdzielczego (ustawa z dnia 16 września 1982 r., jednolity tekst Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.), a nadto uchwała Rady Nadzorczej ma uzasadnienie w art. 194 § 1 Prawa spółdzielczego, bowiem powód nie był zatrudniony w Spółdzielni przez okres dłuższy niż jeden rok z przyczyn niezawinionych przez Spółdzielnię.