Wyrok SN z dnia 7 września 1999 r. sygn. I PKN 256/99

Rozwiązanie umowy o pracę na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259 ze zm.) nie wyłącza prawa do odprawy z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.).

Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra

Sędziowie: SN Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), SA Katarzyna Gonera.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 września 1999 r. sprawy z powództwa Stanisława G. przeciwko „K." S.A. Przedsiębiorstwu Eksportu i Importu w K. o odszkodowanie i odprawę pieniężną, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 26 stycznia 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Pozwane Przedsiębiorstwo Eksportu i Importu K. S.A. w K. rozwiązało z dniem 30 sierpnia 1997 r. ze Stanisławem G. umowę o pracę za granicą, zawartą dnia 22 listopada 1996 r. na czas określony, z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, oznaczając jego upływ na 13 września 1997 r. Powód, po ostatecznym sprecyzowaniu stanowiska w piśmie z dnia 16 maja 1998 r. żądał zasądzenia na podstawie art. 45 § 2 KP odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę albo odprawy pieniężnej przewidzianej w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19zezm.).

Sąd Rejonowy w Katowicach wyrokiem z dnia 24 września 1998 r. oddalił powództwo. Ustalił, że dnia 22 listopada 1996 r. strony zawarły umowę o pracę na czas określony od 2 grudnia 1996 r. do 30 listopada 1997 r. na budowie eksportowej w miejscowości K. w Turcji, na podstawie której powód objął stanowisko kierownika budowy. W umowie tej strony przewidziały dopuszczalność jej wcześniejszego wypowiedzenia, z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, z przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjno-produkcyjnymi budowy. Korzystając z zastrzeżonego prawa strona pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę dnia 30 sierpnia 1997 r. ze skutkiem na dzień 13 września 1997 r. Decyzję tę poprzedziły krytyczne uwagi pod adresem powoda zgłaszane przez klienta tureckiego, zaś w kwietniu 1997 r. klient ten zażądał wręcz natychmiastowego usunięcia powoda z budowy. Wówczas strona pozwana na miejsce dotychczasowego stanowiska kierownika budowy zaproponowała powodowi stanowisko specjalisty do spraw gospodarki materiałowej i rozliczeń. Powód zgodził się na to. Ponieważ jednak budowa przeciągała się, strona pozwana postanowiła przeprowadzić reorganizację. Polegała ona na łączeniu niektórych stanowisk pracy i likwidacji innych. Zlikwidowane zostało stanowisko powoda i ekonomisty. Rozwiązane zostały także umowy o pracę z kierownikiem organizacji kontraktu i tłumaczem. Zmiany organizacyjne podyktowane były koniecznością wprowadzenia oszczędności w związku z przedłużającym się czasem budowy w Turcji.