Wyrok SN z dnia 13 kwietnia 1999 r. sygn. I PKN 3/99

Rada nadzorcza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest uprawniona do jednoczesnego odwołania prezesa zarządu i rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.

Przewodniczący: SN Andrzej Kijowski

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 1999 r. sprawy z powództwa Andrzeja Ś. przeciwko Agencji E. „W.-Z.” Spółce z o.o. w S. o odszkodowanie i zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 22 października 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Suwałkach wyrokiem z dnia 2 czerwca 1998 r. zasądził od Agencji E. „W.-Z.” Spółki z o.o. w S. na rzecz Andrzeja Ś. kwotę 9.221,30 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 7 kwietnia 1998 r. tytułem ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy w wymiarze 55 dni i oddalił powództwo o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 KP.

Sąd Rejonowy ustalił, że dnia 16 czerwca 1995 r. powód został powołany na prezesa Zarządu pozwanej spółki na czas określony do dnia 31 grudnia 1997 r., a jednocześnie tego samego dnia została z nim zawarta umowa o pracę na czas nie określony na stanowisku prezesa Zarządu. Pismami z dnia 6 kwietnia 1998 r. przewodniczący Rady Nadzorczej zawiadomił powoda, że na mocy uchwały Rady Nadzorczej z tego samego dnia, powód został odwołany z funkcji prezesa Zarządu i członka Zarządu spółki, a ponadto została z nim z dniem 7 kwietnia 1998 r. rozwiązana umowa o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP. Przyczyną rozwiązania stosunku pracy było niezawarcie z firmą„I.S.” S. pisemnej umowy w przedmiocie organizacji stałej wystawy w P., co spowodowało zagrożenie interesów pozwanej spółki. Ponadto powód nie doprowadził do ściągnięcia należności za tę wystawę do dnia 31 marca 1998 r., co było przyczyną utraty płynności finansowej spółki i ewidentnych strat. Współorganizatorem wymienionej „Stałej Wystawy P.” była firma „I.S.” S., której przedstawiciel Janusz W. zawarł z właścicielem terenów wystawowych umowę pozwalającą na zorganizowanie na nich stałej wystawy w zamian za zapłatę czynszu. W połowie marca 1998 r. właściciel targów wystawowych zatrzymał zgromadzone na wystawie eksponaty o wartości około 12.000 dolarów, gdyż Janusz W. nie płacił czynszu. Na posiedzeniach w dniach 3 i 9 marca 1998 r., w których uczestniczył także powód, Rada Nadzorcza zobowiązała go do złożenia planu działania pozwalającego na „odzyskanie środków zaangażowanych w wystawę w P.” z określeniem terminów i osób za to odpowiedzialnych, do definitywnego rozliczenia wystawy, łącznie z wpływem środków finansowych na rachunek bankowy spółki oraz do przedstawienia Radzie Nadzorczej pisemnego sprawozdania z realizacji ściągniętych należności za wystawę, kosztów ich ściągnięcia i wyjaśnień dotyczących nie ściągniętych należności. Powód nie wykonał powyższych zadań, co stwierdziła Rada Nadzorcza na posiedzeniach w dniach 31 marca i 6 kwietnia 1998 r. Tak więc uchybienia powoda jego obowiązkom i skutki tych uchybień stanowiły - w ocenie Sądu Rejonowego - ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i uzasadniały rozwiązanie umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 KP.