Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Uchwała SN z dnia 12 lutego 1998 r. sygn. III ZP 46/97

Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski

Sędziowie SN: Józef lwulski, Adam Józefowicz, Jerzy Kwaśniewski (współsprawozdawca), Zbigniew Myszka, Barbara Wagner, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Włodzimierza Skoniecznego, po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 12 lutego 1998 r. wniosku skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

Czy dopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na akt nadzorczy podejmowany na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) ?

podjął następującą uchwałę:

Na decyzję Ministra Edukacji Narodowej lub innego właściwego ministra, podjętą na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), o uchyleniu uchwały senatu lub decyzji rektora uczelni przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Uzasadnienie

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego działając na podstawie art. 16 ust. 2 w związku z art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48 ze zm.) pismem z dnia 20 listopada 1997 r. (Kw. Pr. 4121/6/97) wniósł o rozpoznanie przez skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego następującej kwestii prawnej:

„Czy dopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na akt nadzorczy podejmowany na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) ?”

W uzasadnieniu przedstawionej kwestii prawnej podniesiono w szczególności, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, które ukształtowało się na gruncie przepisów powołanej ustawy o szkolnictwie wyższym, dominuje pogląd, że przedmiotem skargi do tego Sądu w sprawach dotyczących studentów (lub kandydatów na studia) mogą być jedynie te kategorie rozstrzygnięć organów administracji publicznej, które są rozstrzygnięciami władz uczelni i zostały enumeratywnie wymienione w art. 161 ust. 2 tej ustawy (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie-Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu z dnia 12 czerwca 1992 r, SAB/Po 41/91, OSP z 1994 r. Nr 4, poz. 69). Zbliżone stanowisko zajął także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wydając postanowienie w sprawie dotyczącej skargi na bezczynność Ministra Edukacji Narodowej w związku z wnioskiem Samorządu Uczelnianego Politechniki W. o uchylenie określonych aktów generalnych wydanych uprzednio przez władze tej Uczelni (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 1997 r, I SAB 2/97).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00