Wyrok SN z dnia 5 czerwca 1998 r. sygn. II UKN 77/98

1. Jeżeli rozstrzygnięcie sądu drugiej instancji w ostatecznym wyniku odpowiada prawu, to powołanie w uzasadnieniu wyroku innych przepisów niż te, na których strona skarżąca oparła swoje żądanie, należy traktować jako błędne uzasadnienie wyroku, co nie stanowi podstawy do uwzględnienia kasacji (art. 393¹² KPC).

2. Nie może być uznane inwalidą wojennym kilkumiesięczne dziecko, które przypadkowo znalazło się w pobliżu linii frontu i doznało obrażeń ciała.

Przewodniczący SSN: Maria Dyszel

Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 1998 r. sprawy z wniosku Ireny K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B. o rentę inwalidy wojennego, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 21 listopada 1997 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 czerwca 1997 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy oddalił odwołanie Ireny K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 8 kwietnia 1997 r. odmawiającej przyznania wnioskodawczyni renty inwalidzkiej wojennej.