Wyrok SN z dnia 24 lutego 1998 r. sygn. I PKN 397/97

Przepisy § 22 i § 23 załącznika do zarządzenia Ministra-Kierownika Urzędu Postępu Technicznego i Wdrożeń z dnia 31 stycznia 1986 r. w sprawie zasad obliczania efektów stanowiących podstawę do ustalania wysokości wynagrodzeń za pracownicze projekty wynalazcze (M.P. Nr 12, poz. 87) ze względu na wydanie ich poza zakresem ustawowego upoważnienia oraz sprzeczność z ustawą z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jednolity tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177 ze zm.) nie miały charakteru powszechnie obowiązującego.

Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1998 r. sprawy z powództwa Jakuba M. przeciwko Hucie im. T.S. w K. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 kwietnia 1997 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki w Krakowie wyrokiem z dnia 20 grudnia 1996 r. [...] oddalił powództwo Jakuba M. przeciwko pozwanej Hucie im. T.S. w K. o kwotę 14.130 zł z ustawowymi odsetkami tytułem podwyższenia wynagrodzenia za drugi rok stosowania projektu racjonalizatorskiego pn. „Zmiana konstrukcji wlewnic surówkowych stosowanych w Hucie K." oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanej 1000 zł jako zwrot kosztów procesu. Rozstrzygnięcie to Sąd Wojewódzki oparł na ustaleniach następującego stanu faktycznego, który był w zasadzie niesporny.

Do najistotniejszych spośród tych ustaleń należy fakt, iż na podstawie umowy z dnia 16 marca 1984 r. o dokonanie rozwiązania technicznego pn. „Wyeliminowanie pierścieni staliwnych we wlewnicach produkowanych dla Huty K.", powód jest w 40% współtwórcą projektu wynalazczego, polegającego na modernizacji wlewnic surówkowych produkowanych przez pozwaną dla Huty K. Wspomniane rozwiązanie techniczne ma charakter projektu racjonalizatorskiego (nie uzyskano świadectwa autorskiego) i drugi rok jego stosowania jest zarazem ostatnim okresem uzasadniającym wypłatę należnego twórcom wynagrodzenia. Wlewnice według projektu racjonalizatorskiego nie są w szczególności wyrobem nowym, chociaż taka teza była początkowo wyrażana w pozwie. Nie ma też między stronami sporu co do zakresu efektów zastosowania projektu. Wymiernym efektem są oszczędności występujące w stosującej projekt pozwanej Hucie w następstwie użycia w stopie wlewnicy - surówki, zamiast stosowanych wcześniej pierścieni staliwnych. Niewymierny charakter mają natomiast efekty z tytułu poprawy w pozwanej Hucie warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. U odbiorcy i użytkownika wyrobu, tj. w Hucie K., wystąpiły z kolei efekty z tytułu poprawy jakości zmodernizowanych wlewnic.