Wyrok SN z dnia 13 marca 1997 r. sygn. I PKN 42/97

Kognicja sądu pracy nie obejmuje oceny zasadności wymierzenia kary dyscyplinarnej urzędnikowi samorządowemu.

Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 marca 1997 r. sprawy z powództwa Bronisławy P. przeciwko Urzędowi Gminy i Miasta w G.Ś. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 5 listopada 1996 r. [...]

oddalił kasację

Uzasadnienie

Powódka Bronisława P. w sprawie przeciwko Urzędowi Gminy i Miasta w G.Ś. o przywrócenie do pracy wniosła kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 5 listopada 1996 r. [...]. Zaskarżonym wyrokiem oddalono rewizję od wyroku Sądu I instancji, który ponownie rozpoznając sprawę oddalił powództwo. W kasacji postawiono zarzut naruszenia prawa materialnego, tj. art. 37 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214 ze zm.) w związku z art. 25 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 ze zm.) przez przyjęcie, że nie nastąpiło przedawnienie odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz naruszenie art.34 ust. 1 ustawy o pracownikach urzędów państwowych w związku z art. 25 ustawy o pracownikach samorządowych przez uznanie, że to samo zdarzenie może stanowić podstawę do dwukrotnego rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia. Zarzucono także naruszenie prawa procesowego (art. 386 § 6 KPC) przez niezastosowanie się Sądu do oceny prawnej dokonanej przez Sąd Wojewódzki rozpoznający sprawę po raz pierwszy, według której jest dopuszczalne badanie przez sąd zasadności orzeczenia komisji dyscyplinarnej. Kasacja wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa.