Uchwała SN z dnia 20 września 1996 r., sygn. III CZP 106/96

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Romy T. przeciwko Gminie O. – Miejskiemu Zarządowi Budynków o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki w Opolu postanowieniem z dnia 17 lipca 1996 r. II Cr 240/96 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy za uprawnioną do wstąpienia w stosunek najmu w świetle art. 8 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych można uznać osobę, która w oparciu o art. 9 ust. 2 prawa lokalowego – ustawy z dnia 10 czerwca 1974 r. (z późn. zm.) zawarła umowę o opiekę nad najemcą lokalu mieszkalnego, mieszkała z nim na stałe, aż do jego śmierci, i nie posiada tytułu prawnego do zajmowania innego mieszkania?”

podjął następującą uchwałę:

Osoba, która, mieszkając stale z najemcą lokalu należącego do gminy, była stroną umowy o opiekę, zawartej na podstawie art. 9 ust. 2 prawa lokalowego z 1974 r., i która nie ma tytułu prawnego do zajmowania innego mieszkania, wstępuje w stosunek najmu z chwilą śmierci najemcy także pod rządem ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 105, poz. 509 ze zm.).