Uchwała SN z dnia 4 marca 1994 r., sygn. III CZP 7/94

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Aliny D. przeciwko Zakładom Chemicznym w K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Opolu postanowieniem z dnia 22 grudnia 1993 r. II Cr 430/93 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy określenie zwolnienie lokalu, w którym następuje nadwyżka powierzchni mieszkalnej: zawarte w art. 60 ust. 2 prawa lokalowego (j.t. Dz.U. z 1987 r., nr 30, poz. 165 z późn. zm.), oznacza wyłącznie zwolnienie lokalu i przekazanie go do dyspozycji zakładu pracy, czy też w pojęciu tym mieści się również zamiana lokali zakładowych między najemcami, o której mowa w art. 58 ust. 1 prawa lokalowego?”

podjął następującą uchwałę:

Zwolnienie lokalu przez najemcę w rozumieniu art. 60 ust. 2 prawa lokalowego (j.t. Dz.U. 1987 r., nr 30, poz. 165 ze zm.) występuje zarówno wtedy, kiedy jest to rezultatem zamiany między najemcami lokali podlegających temu samemu dysponentowi (art. 58 ust. 1 prawa lokalowego), dokonanej za zezwoleniem tego dysponenta, jak też zamiany zajmowanego lokalu na lokal wolny dostarczony przez dysponenta lokalu (art. 58 ust. 2 prawa lokalowego)