Postanowienie Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 listopada 1993 r., sygn. I PZP 34/93

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczenia opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 ze zm.).

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Ministra Sprawiedliwości skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

„Czy w sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy zakład pracy, nie należący do podmiotów wymienionych w art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 z późn. zm.) ani też do organizacji zwolnionych przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie art. 9 tejże ustawy od obowiązku uiszczenia opłat sądowych, jak również zakład pracy nie zwolniony od kosztów przez sąd, jest na podstawie art. 263 kodeksu pracy i art. 463 k.p.c. wolny od obowiązku rozliczenia w trybie art. 11 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy w zakresie opłat sądowych, których pracownik wygrywający sprawę nie miał obowiązku uiścić?” – postanowił odmówić podjęcia uchwały.