Uchwała SN z dnia 22 marca 1991 r., sygn. III CZP 17/91

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Heleny G. przy udziale Pawła Ł. i Jerzego Ł. o zniesienie współwłasności po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 22 marca 1991 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Poznaniu postanowieniem z dnia 3 sierpnia 1990 r. II Cr 572/90 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w postępowaniu o zniesienie współwłasności, gdy po uprawomocnieniu się wydanego w tej sprawie postanowienia o ustanowienie odrębnej własności lokali, pozostały do rozstrzygnięcia roszczenia współwłaścicieli o zwrot nakładów i wydatków (art. 618 § 1. k.p.c.), podlegają rozliczeniu nakłady i wydatki poczynione także po dniu uprawomocnienia się postanowienia o ustanowieniu odrębnej własności lokali, czy też roszczenia te winny być dochodzone w odrębnym procesie?”

podjął następującą uchwałę:

W nie zakończonym postępowaniu o zniesienie współwłasności zabudowanej nieruchomości sąd nie rozstrzyga na podstawie art. 618 § 1 k.p.c. o roszczeniach właścicieli lokali mieszkalnych z tytułu posiadanie wspólnych części budynku wraz z gruntem; powstałych po prawomocnym wyodrębnieniu w tym postępowaniu wymienionych lokali.