Uchwała SN z dnia 27 lipca 1989 r., sygn. III CZP 70/89

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Łucji Sz. przeciwko Franciszkowi M. o eksmisję po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku postanowieniem z dnia 21 kwietnia 1989 r. II Cr 256/89 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy w sprawie o eksmisję byłego współmałżonka z lokalu mieszkalnego objętego szczególnym trybem najmu przydzielonego stronom w czasie trwania związku małżeńskiego dopuszczalne jest badanie przesłanek przewidzianych w art. 51 pkt 3 prawa lokalowego (Dz.U. z 1987 r. nr 30, poz. 165) pod kątem oceny utraty przez stronę powodową uprawnień najemcy, a w konsekwencji – braku legitymacji czynnej, czy też ocena tego rodzaju pozostawiona jest wyłącznie organowi ds. lokalowych, a jej wyrażenie nastąpić może wyłącznie w decyzji o cofnięciu przydziału?”

podjął następującą uchwałę:

W sprawie o eksmisją byłego współmałżonka z lokalu mieszkalnego objętego szczególnym trybem najmu przydzielonego stronom w czasie trwania związku małżeńskiego sąd uprawniony jest do badania, czy strona powodowa nie utraciła przymiotu najemcy na skutek rozwiązania stosunku najmu, nie może natomiast dokonywać oceny istnienia bądź nieistnienia przesłanek przewidzianych w art. 51 pkt 3 prawa lokalowego do cofnięcia przydziału lokalu.