Wyrok SA w Szczecinie z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. II AKa 105/10

1. Łączeniu w wyroku łącznym podlegać mogą tylko kary wymierzone za przestępstwa, które jeżeli chodzi o czas ich popełnienia, nie są przedzielone żadnym skazującym, chociażby nieprawomocnym, wyrokiem. Oznacza to, że pierwszy wyrok skazujący wyklucza możliwość połączenia kary wymierzonej za przestępstwo popełnione przed jego wydaniem z karą wymierzoną (innym wyrokiem) za przestępstwo popełnione po jego wydaniu. Orzeczenie już wykonane może być uznane za chronologicznie pierwsze i tym samym wyznaczać granice zbiegu realnego.

2. Zasada wyrażona w przepisie art. 4 § 1 k.k. odnosi się jedynie do sytuacji, w której pomiędzy datą czynu, a datą orzekania doszło do zmiany treści ustawy i absolutnie nie ma zastosowania w przypadku zmiany wykładni sądowej określonych przepisów.

Przewodniczący:  sędzia SA Andrzej Olszewski

Sędziowie:  SA Maciej Żelazowski (sprawozdawca) SO del. do SA Marek Walentynowicz

Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. sprawy skazanego Rafała J., z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę od wyroku łącznego Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. akt II K 144/09, zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, uznając apelację obrońcy skazanego za oczywiście bezzasadną.

Uzasadnienie:

Rafał J. skazany został wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w K. z dnia 29 stycznia 2004 r., w sprawie VIII K 957/03 za czyn z art. 157 § 2 k.k., popełniony w dniu 13 kwietnia 2003 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wyko-nywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

II. Sądu Rejonowego w K. z dnia 6 lipca 2004 r., w sprawie VIII K 269/04:

1. za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 16 kwietnia 2003 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2. za czyn z art. 158 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 kwietnia 2003 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności,