Wyrok SA w Katowicach z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. I ACa 595/08

Podstawą roszczeń samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w stosunku do kasy chorych (Narodowego Funduszu Zdrowia) o zwrot kosztów zwiększonego wynagrodzenia pracowników jest art. 4a ustawy z 16 grudnia 1994 r o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu wynagrodzeń … (Dz.U z 1995r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) w związku z art. 56 kc. Dla oceny jaki jest termin przedawnienia tych roszczeń, istotne jest zakwalifikowanie łączącego strony stosunku prawnego, w szczególności zaś ocena, czy stosunek ten został kompleksowo uregulowany w art. 53 ustawy z 6 lutego 1997 roku o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. z 1997r. Nr 28, poz. 193 ze zm). (…) Zawarta w przywołanej ustawie regulacja nie jest pełna i umowę zawartą przez Zakład Opieki Zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia (wcześniej z kasami chorych) należy kwalifikować jako umowę o świadczenie usług, do której na podstawie art. 750 kc stosuje się odpowiedni przepisy o zleceniu. Konsekwencją tego stanowiska jest stosowanie do roszczeń o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków przewidzianego w art. 751 pkt 1 kc dwuletniego terminu przedawnienia. (…) Skoro na podstawie art. 56 kc na skutek ustawowego zobowiązania publicznych zakładów opieki zdrowotnej do wypłacenia w latach 2001- 2002 r. podwyższonych wynagrodzeń pracowniczych treść zawartych przez te zakłady z ówczesnymi kasami chorych wzbogacona została w większości przypadków o obowiązek przynajmniej częściowego zrefundowania zwiększonych kosztów wykonywania umówionych świadczeń, to roszczenie o zapłatę z tego tytułu stało się wymagalne jednocześnie z roszczeniem o zapłatę umówionych wcześniej należności i to od tej daty liczyć należało bieg terminu przedawnienia.