Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2023 r., sygn. III OSK 5954/21

Policja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 379/21 w sprawie ze skargi I. D. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach z dnia 22 stycznia 2021 r., nr 1/21 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 379/21 uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach (dalej także jako: organ) z dnia 22 stycznia 2021 r., nr 1/21 oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w O. (dalej także jako: organ I instancji) z dnia 2 grudnia 2020 r., nr 113/2020/E na mocy której odmówiono I. D. (dalej także jako: skarżący) odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Skarżący wnioskiem z dnia 26 listopada 2018 r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, wniósł o wypłacenie mu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że został zwolniony ze służby w Policji z dniem [...] 2015 r. i wobec powyższego wypłacono mu na podstawie art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy – Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy, którego wysokość ustalono z pomocą współczynnika 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Skarżący podniósł, że w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, art. 115a ustawy o Policji – stanowiący podstawę ustalenia i wypłaty skarżącemu ekwiwalentu, został uznany za niezgodny z Konstytucją RP, a w uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że metoda obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop zawarta w ustawie o Policji jest mniej korzystna niż metoda, w której współczynnik ułamkowy wynosi 1/21 lub 1/22, w konsekwencji czego za każdy dzień niewykorzystanego urlopu funkcjonariusz Policji otrzymuje odpowiednio mniejszy ekwiwalent niż otrzymujący takie samo uposażenie zasadnicze funkcjonariusze Służby Więziennej czy żołnierze zawodowi. Biorąc powyższe pod uwagę, skarżący wniósł o spowodowanie ponownego naliczenia należnego mu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, z uwzględnieniem prawidłowego mnożnika i spowodowanie wypłaty świadczenia naliczonego od daty wymagalności wraz z ustawowymi odsetkami.