Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2023 r., sygn. III OSK 1252/22

Ubezpieczenie społeczne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak – Kubiak sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Protokolant asystent sędziego Adam Płusa po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej małoletniego B. S. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2095/21 w sprawie ze skargi małoletniego B. S. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego A. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 marca 2021 r. nr 992700/620/644/2020/SWO w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 grudnia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2095/21, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę B. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 25 marca 2021 r. nr 992700/620/644/2020/SWO w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący nie spełnia jednej z obligatoryjnych przesłanek do uzyskania wnioskowanego świadczenia, gdyż nie jest osobą, która "nie ma niezbędnych środków utrzymania" w rozumieniu art. 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, ze zm.). "Niezbędność" należy oceniać z uwzględnieniem potrzeb służących zaspokojeniu minimum egzystencji. Jak ustalił organ, dochód przypadający na jednego członka rodziny skarżącego wynosi 1.414,43 zł brutto i jest wyższy od kwoty najniższej emerytury, która od 1 marca 2021 r. wynosi 1250,88 zł brutto. Zdaniem Sądu jakkolwiek dochód wykazany w sprawie może nie zaspokajać wszystkich potrzeb życiowych wnioskodawcy, to trudno uznać, że nie pozwala on na zaspokojenie potrzeb niezbędnych. W konsekwencji Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa materialnego ani przepisów postępowania w stopniu mającym istotne znaczenie dla ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy.