Wyrok NSA z dnia 7 marca 2023 r., sygn. I OSK 3169/19

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka (spr.) sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Protokolant starszy sekretarz sądowy Dariusz Bociarski po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 września 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 464/19 w sprawie ze skargi Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 24 kwietnia 2019 r. nr IGR-VIII.7581.30.2019.MB w przedmiocie trwałego zarządu części nieruchomości I. prostuje z urzędu oczywistą omyłkę w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 września 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 464/19 w ten sposób, że w komparycji w miejsce słów: "ze skargi Głównego Inspektora Ochrony Środowiska" wpisać słowa: "ze skargi Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska", II. prostuje z urzędu oczywistą omyłkę w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 września 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 464/19 w ten sposób, że w komparycji w miejsce numeru: "IGR.VIII.7581.30.2019.MB" wpisać numer: "IGR-VIII.7581.30.2019.MB", III. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 września 2019 r., sygn. akt II SA/Ol 464/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska na decyzję Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z dnia 24 kwietnia 2019 r. nr IGR–VIII.7581.30.2019.MB w przedmiocie trwałego zarządu części nieruchomości.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Zaskarżoną do Sądu I instancji decyzją Wojewoda Warmińsko - Mazurski, utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Elbląga z dnia 25 lutego 2019 r. nr DGNiG.6822.2.2019.KC orzekającą o wygaśnięciu z dniem 1 stycznia 2019 r. prawa trwałego zarządu ustanowionego na rzecz Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Olsztynie (dalej: "WIOŚ") do udziału 5857/10.000 części w zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w Elblągu przy ul. [...], zapisanej w ewidencji gruntów i budynków w obrębie 15 jako działka nr [...] o pow. 0,0976 ha. Jednocześnie organ pierwszej instancji orzekł, że w dalszym trwałym zarządzie WIOŚ pozostaje udział do 4143/10.000 części ww. nieruchomości. Prezydent orzekł także o ustanowieniu z dniem 1 stycznia 2019 r. prawa trwałego zarządu do udziału 5857/10.000 części ww. nieruchomości rzecz Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Warszawie (dalej jako: "GIOŚ"). Nieruchomość oddana została w trwały zarząd na czas nieoznaczony, z przeznaczeniem na potrzeby GIOŚ. Organ orzekł też o obciążeniu dotychczasową opłatą roczną z tytułu trwałego zarządu obu jednostek proporcjonalnie do posiadanych udziałów: WIOŚ, udział 4143/10.000 - 1.606,47 zł; GIOŚ, udział 5857/10.000 - 2.271,08 zł. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, iż ustanowienie trwałego zarządu do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w drodze decyzji administracyjnej Prezydenta Miasta Elbląga z dnia 20 sierpnia 2010 r. i znajduje się ona w trwałym zarządzie WIOŚ. Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1479) nie wprowadza zmian do ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazany przez odwołującego się przepis tej ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska nie oznacza nieodpłatnego trwałego zarządu lecz reguluje jedynie kwestie rozliczenia pomiędzy jednostkami. Nie stanowi on o opłatach rocznych, ani tym bardziej, o zwolnieniu trwałych zarządców z ich wnoszenia. W sprawie nie ma również zastosowania art. 89 u.g.n., który dotyczy niepobierania opłaty rocznej za rok, w którym nastąpiło nabycie trwałego zarządu z mocy prawa do nieruchomości pozostającej dotychczas w nierozdysponowanym zasobie Skarbu Państwa, bądź jednostki samorządu terytorialnego. Ponieważ przedmiotowa nieruchomość znajduje się od lat w trwałym zarządzie WIOŚ, nie ma podstawy do spełnienia przesłanki wynikającej z powyższego przepisu i opłaty roczne jednostki ponoszą, począwszy od roku 2019, zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.