Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2023 r., sygn. II OSK 2687/21

Ograniczenie zabudowy w otulinie parku narodowego jest uzasadnione w świetle art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, który umożliwia ograniczenie konstytucyjnych praw w celu ochrony środowiska, w tym w przypadku budowy, która mogłaby zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu parku, a także art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, który stwierdza, że własność nie jest prawem absolutnym i może być ograniczana.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.), Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski, Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, , po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 124/21 w sprawie ze skargi W. K. na postanowienie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 21 października 2020 r. nr DOP-WPN.436.150.2019.ŁN w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 czerwca 2021 r., VII SA/Wa 124/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę W.K. na postanowienie Ministra Klimatu i Środowiska (Minister) z 21 października 2020 r., nr DOP-WPN.436.150.2019.ŁN, w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, Burmistrz Gminy S. ("Burmistrz") wystąpił do Dyrektora Wielkopolskiego Parku Narodowego (DWPN) o uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy dla budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, wolnostojącego, na działce ewidencyjnej nr [...], obręb [...], gmina S., ten organ zaś postanowieniem z 17 lipca 2018 r. odmówił uzgodnienia.

Wyrokując w sprawie VII SA/Wa 124/21 kolejno wskazano, że postanowieniem z 17 stycznia 2019 r., Minister Środowiska po rozpatrzeniu zażalenia W.K. uchylił postanowienie DWPN z 17 lipca 2018 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Zdaniem organu II instancji DWPN nie przedstawił spójnego i rzetelnego materiału dowodowego, na mocy którego byłaby możliwa odmowa uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla projektowanej inwestycji; w kasacyjnym rozstrzygnięciu uznano, że argumentacja organu I instancji posiadała ogólny charakter.