Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. II GSK 365/21

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Bk 615/20 w sprawie ze skargi D.Ł. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 22 czerwca 2020 r. nr BP.501.1642.2019.0949.BL10.5110 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od D.Ł. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 900 (dziewięćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 10 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Bk 615/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę D.Ł. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 22 czerwca 2020 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył D.Ł. (dalej "skarżący"), wnosząc o jego uchylenie i uchylenie zaskarżonej decyzji, zasądzenie kosztów postępowania i rozpoznanie sprawy na rozprawie.

Zarzucił naruszenie:

I. prawa materialnego w postaci:

1) niewłaściwego zastosowania art. 4 pkt 1 oraz art. 5b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 2201; dalej "u.t.d.") w zw. z lp. 4.2 oraz 4.3. załącznika nr 4 do ww. ustawy, polegające na wymierzeniu skarżącemu kary w łącznej wysokości 2.000 zł, w sytuacji w której czynności podejmowane przez skarżącego kasacyjnie nie mieszczą się w definicji krajowego transportu drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 u.t.d. (głównie ze względu na to, że czynności skarżącego kasacyjnie nie nosiły znamion wykonywania działalności gospodarczej);

niewłaściwego zastosowania art. 92a ust. 1, art. 92 a ust. 6 u.t.d. w zw. z lp. 4.2. załącznika nr 4 do ustawy polegające na wymierzeniu skarżącemu kary w wysokości 1.000 zł za wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiada orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, w sytuacji w której czynności podejmowane przez skarżącego nie mieszczą się w definicji krajowego transportu drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 u.t.d., w związku z czym skarżący nie był obowiązany do legitymowania się ww. orzeczeniem;