Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2023 r., sygn. II GSK 716/22

Ubezpieczenia; Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 1703/21 w sprawie ze skargi U. W.-M. w O. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz U. W.-M. w O. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 10 grudnia 2021 r., uwzględnił skargę U. W.-M. w O. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 marca 2021 r., w przedmiocie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, uchylając tą decyzję i umarzając postępowanie administracyjne. Orzekł również o kosztach postępowania sądowego.

Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, skargą kasacyjną zaskarżył w całości wyrok Sądu I instancji wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Wyrokowi zarzucono:

I. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a.:

1) naruszenie art. 734 § 1 k.c. w zw. z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1398 ze zm.) zwaną dalej "ustawą o świadczeniach", poprzez niewłaściwe zastosowanie, tj. nie zastosowanie art. 734 § 1 k.c. w sytuacji, gdy czynności mające być wykonane z tytułu zawartych umów, tj.: sporządzenie opinii w sprawie nadania bądź odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego Pani dr J. K., recenzent w komisji habilitacyjnej, a także wykonanie recenzji w postępowaniu habilitacyjnym dr J. K., stanowiły umowy zlecenia, podczas gdy Sąd I instancji niewłaściwe uznał, że były to umowy o dzieło, których cechą jest swoboda i samodzielność w wykonaniu działa, których w tym przypadku nie było. Sąd nie wziął pod uwagę okresu wykonywania czynności, co wskazuje, że czynności te nie były ukierunkowane na przyniesienie konkretnego, indywidualnego, samodzielnego rezultatu materialnego, ale czynności musiały zostać ściśle dostosowane - co do czasu wykonywania - do procesu nadania bądź nie nadania stopnia naukowego i były wykonywane pod nadzorem płatnika oraz stanowiły wyłącznie jeden z elementów tego procesu habilitacyjnego;