Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. II FSK 130/21

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Grzęda, Protokolant Natalia Simaszko, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2361/19 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w P. (obecnie O. S.A. z siedzibą w P.) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.277.2019.2.MS w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz O. S.A. z siedzibą w P. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2361/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę P. S.A. z siedzibą w P. (dalej jako "skarżąca, "spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych i uchylił zaskarżoną interpretację. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2.1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej zaskarżył to orzeczenie w całości, zarzucając mu naruszenie następujących przepisów:

1) na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 146 § 1 w zw. z art. 3 § 1 i § 2 pkt 4a w zw. z art. 57a p.p.s.a. w zw. z art. 141 § 4 w zw. z art. 153 p.p.s.a., polegające na dokonaniu nieprawidłowej kontroli zaskarżonej interpretacji indywidualnej prowadzącej w rezultacie do błędnego rozstrzygnięcia sprawy – uwzględnienia skargi skarżącej i uchylenia zaskarżonej interpretacji, poprzez przekroczenie przez sąd zakresu kontroli i wydanie rozstrzygnięcia, które wykracza poza granice przedmiotowej sprawy oraz sporządzeniu wadliwego uzasadnienia wyroku, które nie odpowiada wymogom formalnym określonym w przepisie art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 153 p.p.s.a. w zakresie należytego wskazania i wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia, a także sformułowania oceny prawnej oraz konkretnych i jednoznacznych wskazań co do dalszego postępowania, które dla organu wydającego interpretację indywidualną są wiążące przy ponownym rozpoznaniu sprawy, co tym samym uniemożliwia wykonanie wyroku. Uzasadnienie wyroku jest bowiem wewnętrznie sprzeczne, z jednej strony, w ocenie sądu pierwszej instancji, sporna interpretacja nie została prawidłowo uzasadniona, gdyż argumentacja organu jest lakoniczna i niewystarczająca, a z drugiej strony sąd za zasadne uznaje zarzuty błędnej wykładni przepisów prawa materialnego dokonanej przez organ;