Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1697/20

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski Sędziowie Sędzia NSA Antoni Hanusz Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska (spr.) Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 626/19 w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 stycznia 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.493.2018.1.MR w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz L. sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

|II FSK 1697/20 | |

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 626/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedziba w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 stycznia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych uchylił zaskarżoną indywidualną interpretację.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że L. (dalej zwana "Skarżącą" lub "Spółką") złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty wypłaconego na rzecz Pracownika odszkodowania w związku z zakończeniem współpracy ze Spółką oraz z tytułu zaspokojenia wszelkich roszczeń.

Skarżąca opisując stan faktyczny we wniosku wskazała, że jest producentem odzieży, między innymi spodni dżinsowych. Posiada własny zakład produkcyjny w P. Spółka w 2003 r. zawarła z osobą fizyczną/Panią D. G. ("Pracownik") umowę o pracę na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku General Manager Eastern Europę. W wyniku zmian organizacyjnych w Grupie. stanowisko zajmowane przez Pracownika zostało zlikwidowane, a Spółka nie miała możliwości zaoferowania tej osobie innego stanowiska pracy. W związku z powyższym powstała konieczność rozwiązania umowy o pracę z Pracownikiem. Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem przez Spółkę było niemożliwe ze względu na fakt, że Pracownik od 1 października 2017 r. (data wejścia w życie przepisów zmieniających wiek emerytalny) korzystał ze szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę na podstawie art. 39 Kodeksu Pracy ("K.p."). W związku z powyższym Spółka podjęła negocjacje z Pracownikiem w celu zawarcia porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę.