Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. I FSK 1692/19

Na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017, poz. 1221, ze zm., dalej: ustawa o VAT) do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie wlicza się dóbr inwestycyjnych, zdefiniowanych w art. 91 ust. 2 tej ustawy jako towary i usługi, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W przeciwnym wypadku doszłoby do zawężenia stosowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT w sposób nieuzasadniony treścią przepisu art. 288 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92) przez określenie warunku, że art. 113 ust. 2 pkt 3 tej ustawy odnosi się tylko do dostawy towarów z pominięciem świadczenia usług, niewynikającego z tejże dyrektywy.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 1361/18 w sprawie ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.598.2018.3.AK w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.598.2018.3.AK, 3) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz G. sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 1137 (słownie: jeden tysiąc sto trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.