Postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 3797/19

Planowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Paweł Miładowski, Sędzia NSA Roman Ciąglewicz, Sędzia WSA (del.) Jan Szuma (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 2901/18 w sprawie ze skargi M. W. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego plan zagospodarowania przestrzennego terenu wsi [...]- część północno- zachodnia etap I postanawia: 1) uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę, 2) odstąpić od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości, 3) zwrócić M. W. z środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 300 (trzysta) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2019 r., IV SA/Wa 2901/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. W. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] czerwca 2018 r., [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu wsi [...] – część północno – zachodnia etap I (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego z 2018 r., poz. 8296, dalej także "plan" lub "uchwała")

W motywach orzeczenia Sąd wskazał, że stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (na datę uchwały Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm., dalej "u.s.g.") uchwałę lub zarządzenie podjęte przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej zaskarżyć może podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że skarżący był zatem obowiązany wykazać, że uchwały doszło do naruszenia jego interesu prawnego albo uprawnienia polegającego na istnieniu związku między zawartym w uchwale unormowaniem a jego własną, indywidualną sytuacją prawną wynikającą z prawa materialnego. W ocenie Sądu, w świetle zebranego materiału dowodowego, takiego naruszenia nie można było się dopatrzyć. Skarżący nie przedstawił takiego rodzaju argumentu lub okoliczności, które mogłyby świadczyć o tym, że zaskarżona uchwała naruszyła jego interes prawny lub uprawnienie, a zatem nie spełnił on przesłanki, która uprawniałaby ich do wniesienia skargi.