Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 1054/20

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Po 839/19 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 23 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z 5 grudnia 2019 r., II SA/Po 839/19, oddalił skargę M. G. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 23 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zaskarżoną decyzją Wojewoda Wielkopolski, po rozpatrzeniu odwołania M. G. od decyzji Starosty Międzychodzkiego z dnia 12 kwietnia 2019 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej X sp. z o.o. z siedzibą w [...] pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] nr [...] na dz. nr [...] obr. [...] [...], orzekł o umorzeniu postępowania odwoławczego.

Wojewoda w motywach decyzji podniósł, że w projekcie budowlanym na str. 15 w pkt 2.14 projektant określił obszar oddziaływania obiektu, wskazując że na stacji planuje się instalację trzech anten sektorowych typu [...] oraz siedmiu radioliniowych. Na rysunku Z.l przedstawiony został rzut zasięgów przewidywanych obszarów pola elektromagnetycznego o poziomach wyższych niż 0,1 W/m² (występujące na wysokości zawieszenia przedmiotowych anten sektorowych), który zlokalizowany jest nad działkami o nr ewid.: [...], [...], [...], [...] i [...] - planowana inwestycja nie wprowadza żadnych ograniczeń na ww. działkach. Organ stanął na stanowisku, że nieruchomości te znajdują się w obszarze oddziaływania omawianej inwestycji. Dalej organ wskazał, że do określenia kręgu stron postępowania należy również wziąć pod uwagę przebieg osi głównych wiązek promieniowania anten (załącznik nr [...] do kwalifikacji przedsięwzięcia, str. 88 projektu budowlanego). Jak wynika z tego załącznika, stanowiącego podkład geodezyjny zaznaczone na nim osie główne wiązek promieniowania anten przechodzą nad działkami o numerach [...], [...], [...], [...], [...]i [...]. Zatem nieruchomości te również znajdują się w obszarze oddziaływania omawianej inwestycji. Z dokumentów pt. informacje o działce wynika natomiast, że M. G. jest właścicielem działek o numerze [...], [...], [...]. Działki te nie znajdują się pod głównymi wiązkami promieniowania osi anten wyznaczonymi zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Ponadto nieruchomości te nie znajdują się także w zasięgu przewidywanych obszarów pola elektromagnetycznego o poziomach wyższych niż 0,1 W/m2, o których stanowi rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. z 2003 r., nr [...], [...]). W związku z powyższym, jak konkludowano, działki wobec których M. G. posiada tytuł prawny nie są objęte obszarem oddziaływania przedmiotowej stacji bazowej telefonii komórkowej. Z uwagi na to, że działki wymienionego nie znajdują się w obszarze oddziaływania stacji bazowej, nie ma on interesu prawnego w sprawie.