Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. III OSK 993/21
W zakresie definicji "odpadów", uregulowanej w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98, pojęcie "pozbywania się", obejmuje zarówno "odzysk", jak i "unieszkodliwianie" danej substancji lub przedmiotu w rozumieniu art. 3 pkt 15 i 19 tej dyrektywy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 977/18 w sprawie ze skargi M. O. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 977/18, oddalił skargę M. O. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
Jak wskazał Sąd pierwszej instancji [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nałożył karę pieniężną w wysokości 200.000 zł na M. O., jako odbiorcę odpadów w postaci uszkodzonych pojazdów o kodzie 16 01 04, przywiezionych nielegalnie bez dokonania zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Jako podstawę wydania ww. decyzji organ powołał art. 104 i art. 107 K.p.a. oraz art. 32 ust. 1, art. 34 i art. 35 ust. 1-3 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów - dalej: "ustawa o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów", w związku z art. 2 pkt 35 lit. a oraz art. 3 ust. 1 lit. b tiret iii rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. WE L 190 z 12 lipca 2006 ze zm.) - dalej: "rozporządzenie w sprawie przemieszczania odpadów". W uzasadnieniu decyzji wskazano, że z uwagi na sprzedaż przez skarżącego dwóch z ww. pojazdów na teren Ukrainy wraz ze wszystkimi dokumentami, w tym z jednym dowodem rejestracyjnym, organ nie był w stanie stwierdzić, do którego pojazdu był on przypisany, a tym samym nie mógł ocenić, który z ww. dwóch pojazdów stanowił odpad w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 21 ze zm.) - dalej: "ustawa o odpadach". W związku z powyższym, rozstrzygając na korzyść strony, [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska odstąpił od wymierzenia kary za 7 spośród 45 przemieszczonych przez stronę pojazdów, klasyfikując jako odpady pozostałe 38 pojazdów.