Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2022 r., sygn. I GSK 3321/18

Środki unijne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej ze skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 2036/17 w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 13 września 2017 r. nr EKO/47/2017 w przedmiocie odmowy przyznania płatności ekologicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. M. na rzecz Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA) wyrokiem z 4 lipca 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 2036/17, oddalił skargę T. M. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie (dalej: Dyrektor ARiMR) z 13 września 2017 r. nr EKO/47/2017 w przedmiocie odmowy przyznania płatności ekologicznej.

W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał, że skarżąca 14 czerwca 2016 r. złożyła wniosek o przyznanie płatności ekologicznej na 2016 r. w ramach Pakietu 11: Uprawy paszowe na gruntach ornych po okresie konwersji - powierzchnia deklarowana 58.67 ha.

Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w W. decyzją z 8 czerwca 2017 r. odmówił przyznania płatności. Skarżąca nie posiada bowiem zwierząt wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Rolnictwo ekologiczne" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. poz. 370 ze zm.; dalej: rozporządzenie ekologiczne), a których liczba w przeliczeniu na duże jednostki przeliczeniowe (DJP) powinna wynosić, co najmniej 0,3 DJP na hektar gruntów ornych i trwałych użytków zielonych zadeklarowanych we wniosku o przyznanie płatności ekologicznej i objętych obszarem zatwierdzonym - stosownie do § 9 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia ekologicznego.