Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. I GSK 1220/19

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Marta Woźniak po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. S.A. w upadłości układowej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 445/18 w sprawie ze skargi H. S.A. w upadłości układowej w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2018 r. nr 2401-IOAC1.4105.38.2017.MM w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od H. S.A. w Ł. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 15 listopada 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę H. S. A. w upadłości układowej (obecnie, po zawarciu układu: H. S. A.) w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2018 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym.

Od tego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaskarżając go w całości. Środek odwoławczy oparto na obydwu podstawach.

Zarzuty naruszenia prawa materialnego dotyczyły:

- art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) w związku z art. 1 w związku z art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzecie i czwarte dyrektywy Rady (WE) z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51 ze zm.) – zwanej dalej "dyrektywą energetyczną" poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że wyłączenie z opodatkowania energii elektrycznej na podstawie w. w. przepisów dyrektywy nie jest równoznaczne z zakazem jej opodatkowania oraz że wyłączenie to nie oznacza także, że energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania, natomiast oznacza ono jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu takich produktów nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym, podczas gdy w rzeczywistości przepisy dyrektywy energetycznej wskazują na całkowite zwolnienie od podatku akcyzowego energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych lub w przypadku gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00