Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. I GSK 2959/18

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Joanna Salachna (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "B." Sp. z o.o. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 1786/17 w sprawie ze skargi "B." Sp. z o.o. w O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lipca 2017 r. nr 1401-IOA-4105.207.2017.EO.1177 w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 1786/17 - po rozpoznaniu skargi "B." Sp. z o.o. w O. (dalej: skarżąca lub Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ lub Dyrektor IAS) z 27 lipca 2017 r., nr 1401-IOA-4105.207.2017.EO.1177, w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym – oddalił skargę.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła Spółka, zaskarżając ten wyrok w całości, wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA, a także o zasądzenie kosztów postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), zarzucono:

1) Wadliwość uzasadnienia polegającą na zaakceptowaniu błędnych ustaleń faktycznych organów obu instancji poczynionych na podstawie kontroli jakości paliwa przeprowadzonej w sposób niezgodny z obowiązującymi przepisami, tj. mające istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 141 § 4 zd. 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 151 p.p.s.a. oraz w zw. z art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: o.p.); Sąd I instancji naruszył przepis art. 141 § 4 zd. 1 p.p.s.a., a w konsekwencji - również przepisy art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 151 p.p.s.a., poprzez zaakceptowanie błędnych ustaleń faktycznych dokonanych przez organy obu instancji, polegających na przyjęciu, że w kontrolowanym okresie skarżąca posiadała olej napędowy nie spełniający wymagań jakościowych w zakresie temperatury zapłonu oraz zawartości estrów metylowych kwasów tłuszczowych (FAME); w ocenie skarżącej przedmiotowe ustalenia organów obu instancji zostały dokonane w oparciu o dowody pochodzące z kontroli przeprowadzonej przez Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w Białymstoku w sposób niezgodny z przepisami art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 427 ze zm.; dalej: ustawa o jakości paliw) oraz pkt 2 załącznika do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 1 września 2009 r. w sprawie sposobu pobierania próbek paliw ciekłych i biopaliw ciekłych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1035; dalej: rozporządzenie MG) a tym samym zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 191 o.p.; Sąd I instancji, oddalając skargę na tę decyzję, dopuścił się zatem naruszenia przepisów art. 141 § 4 zd. I w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 151 p.p.s.a. z art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 191 o.p.; istotny wpływ naruszenia przez Sąd I instancji w/w przepisów na wynik sprawy polega na tym, że w następstwie zaakceptowania błędnie ustalonego stanu faktycznego Sąd I instancji oddalił skargę, zamiast uchylić zaskarżoną decyzję, przez co Sąd nie dokonał prawidłowej kontroli legalności zaskarżonej decyzji;