Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. I GSK 1057/19

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner (spr.) Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant asystent sędziego Jarosław Lubryczyński po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. S.A. w upadłości układowej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 416/18 w sprawie ze skargi H. S.A. w upadłości układowej w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 23 lutego 2018 r., nr 2401-IOAC1.4105.8.2017.EB w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od H. S.A. w Ł. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 7 grudnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 zez zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę H. [...] S. A. w upadłości układowej (obecnie, po zawarciu układu: H. [...] S. A.) w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2018 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Od tego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaskarżając go w całości. Środek odwoławczy oparto na obydwu podstawach.

Zarzuty naruszenia prawa materialnego dotyczyły:

- art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) w związku z art. 1 w związku z art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzecie i czwarte dyrektywy Rady (WE) z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51 ze zm.) - zwanej dalej "dyrektywą energetyczną" poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że wyłączenie z opodatkowania energii elektrycznej na podstawie w. w. przepisów dyrektywy nie jest równoznaczne z zakazem jej opodatkowania oraz że wyłączenie to nie oznacza także, że energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania, natomiast oznacza ono jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu takich produktów nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym, podczas gdy w rzeczywistości przepisy dyrektywy energetycznej wskazują na całkowite zwolnienie od podatku akcyzowego energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych lub w przypadku gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu;