Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2022 r., sygn. II FSK 212/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala, Sędzia WSA del. Renata Kantecka, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S.A. Oddział [...] w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2523/18 w sprawie ze skargi A. S.A. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S.A. Oddział [...] w C. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 30 sierpnia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2523/18, ze skargi A[...] S.A. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka") na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 23 sierpnia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej zwana: "p.p.s.a.") oddalił skargę. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej w skrócie: "CBOSA").

2.1. Pełnomocnik Spółki wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości i na podstawie postanowień art. 174 pkt 1 p.p.s.a. wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj.:

I. art. 21 ust. 1 pkt 3) w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.f.") poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że świadczenie będące przedmiotem zaskarżonego orzeczenia i poprzedzającej decyzji organu, nie może zostać zakwalifikowane jako odszkodowanie, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów postanowień układów zbiorowych pracy, mimo faktu że w całości ma ono swoje źródło w zakładowym układzie zbiorowym pracy stosowanym przez skarżącego, co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że świadczenie nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.;