Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. III OSK 4399/21

Odpady

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K.M. i K.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 września 2020 r. sygn. akt II SA/Wr 90/20 w sprawie ze skargi K.M. i K.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów - gleby i ziemi, w tym kamieni z miejsca nieprzeznaczonego do magazynowania i składowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 września 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K.M. i K.M. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z [...] września 2019 r. w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów - gleby i ziemi, w tym kamieni z miejsca nieprzeznaczonego do magazynowania i składowania.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że 17 września 2018 r. przedstawiciele Wójta Gminy Kobierzyce przeprowadzili kontrolę na nieruchomości skarżących. Czynności dowodowe na nieruchomości skarżących powadzono jeszcze 18 października 2018 r. i 20 listopada 2018 r. W aktach administracyjnych znajduje się również opracowanie sporządzone na zlecenie organu pt. "Rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych wraz z oszacowaniem miąższości zalegania oraz ilości odpadów (w Mg na 1 m² powierzchni terenu) nawiezionych na działki [...]".

Decyzją z [...] lutego 2019 r. Wójt Gminy Kobierzyce nakazał skarżącym usunięcie zgromadzonych odpadów o kodzie 17 05 04 - gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03, zlokalizowanych na nieruchomości w miejscowości [...]), w terminie 2 miesięcy od dnia, kiedy decyzja stanie się ostateczna. Jako podstawę prawną decyzji organ powołał art. 26 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2018 r., poz. 992, ze zm.). Organ wyjaśnił, że nawieziona na działkę ziemia, będąca w ocenie skarżących humusem nawiezionym w celu poprawy wartości użytkowej gruntów, stanowi odpad. Uwzględniając art. 2 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach, organ I instancji wskazał, że przedmiotowy humus nie pochodzi z działki nr [...] w Nowinach, ale zgodnie z oświadczeniem skarżącego złożonym w czasie oględzin, z inwestycji [...] w miejscowości [...]. Oznacza to, że przedmiotowa ziemia jest opadem, a norma z art. 2 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach nie znajduje zastosowania.