Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. III OSK 4498/21
Wodne prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Wielkopolskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Po 426/20 w sprawie ze skargi L.G. i M.G. na rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zmiany rozporządzenia w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz L.G. i M.G. solidarnie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Po 426/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na skutek skargi L.G. i M.G. na rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie zmiany rozporządzenia w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody stwierdził nieważność zaskarżonego aktu w całości (pkt I) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania (pkt II).
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Wojewoda Wielkopolski i w skardze kasacyjnej zarzucił mu na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów:
1. art. 138 ust. 3, art. 123 ust. 1, art. 133 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2018 r., poz. 2268 oraz Dz.U. z 2019 r., poz. 125, 534, 1495 i 2170), poprzez ich błędną wykładnię, w wyniku której Sąd przyjął, że istniała konieczność przedłożenia zaktualizowanej dokumentacji hydrogeologicznej, tymczasem znajdująca się w aktach sprawy dokumentacja posiada w pełni walor aktualności, gdyż nie nastąpiły zmiany w pracy i funkcjonowaniu ujęcia wody;
2. art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 64 ust. 1-3 Konstytucji poprzez ich błędną wykładnię i w konsekwencji przyjęcie przez Sąd, że została naruszona zasada proporcjonalności, gdy w rzeczywistości Wojewoda Wielkopolski ważąc dwie wartości, a mianowicie prawo właściciela do prowadzenia działalności gospodarczej (jej rozszerzenia) oraz dobro powszechne, jakim jest prawo do korzystania z wody pitnej bez obawy (nawet potencjalnego) jej zanieczyszczenia słusznie uznał, że druga wartość (dobro ogólne) stanowi wartość nadrzędną, czego odzwierciedleniem jest wydanie rozporządzenia;