Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 12 sierpnia 2021 r., sygn. II GSK 1302/18

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Jacek Czaja (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Izby Notarialnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1210/17 w sprawie ze skargi Izby Notarialnej w Poznaniu na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.

Wyrokiem z 1 grudnia 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1210/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę Izby Notarialnej w Poznaniu na decyzję Ministra Sprawiedliwości z 27 marca 2017 r. w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej.

II.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła Izba Notarialna w Poznaniu i zaskarżając to orzeczenie w całości, wniosła o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA w Warszawie oraz zasądzenie kosztów postępowania przed sądami administracyjnymi obu instancji.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:

I. naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 12 § 1 w zw. z art. 11 ustawy z 14 lutego 1991 roku - Prawo o notariacie (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r., poz. 1192, poz. 2291), poprzez ich błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że należyte wykonywanie zawodu radcy prawnego (bądź innego zawodu prawniczego) automatycznie przesądza (a co najmniej prowadzi do powstania domniemania) o dawaniu przez kandydata do zawodu notariusza rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu notariusza, co w konsekwencji doprowadziło sąd do - nieznajdującego oparcia w przepisach obowiązującego prawa - przyjęcia, że nie istnieje potrzeba wnikliwego zbadania przez Ministra Sprawiedliwości spełnienia przez osobę, która wykonywała zawód adwokata lub radcy przez okres co najmniej 3 lat spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 11 pkt 2 in fine Prawa o notariacie;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00