Wyrok NSA z dnia 12 października 2021 r., sygn. II FSK 886/21

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje znacząco uproszczoną pod względem wymaganej dokumentacji formę rozliczenia podatkowego, przyjmując przy tym relatywnie niższe stawki opodatkowania, które jednak odnoszone są do przychodu, nie zaś dochodu. Konsekwencją wyboru formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest to, że koszty podatkowe ponoszone przez podatnika nie mają wpływu na wysokość podstawy opodatkowania, a co za tym idzie podatku. W takim ujęciu nawet w przypadku zastosowania regularnych stawek ryczałtu przewidzianych w art. 12 u.z.p.d.o.f., wysokość należnego podatku obliczanego w ten sposób może w danym okresie przewyższać wysokość dochodu, który byłby wyliczony na ogólnych zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (dotyczy to również sytuacji, w której stosując te ogólne zasady podatnik wykazałby stratę) i nie może być to traktowane w kategoriach niekonstytucjonalności. Przy zachowaniu ustawowych przesłanek, wybór danej formy opodatkowania pozostawiono samemu podatnikowi, który składa w tej mierze stosowne oświadczenie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia del. WSA Sylwester Golec, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Go 33/21 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 7 grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za 2017 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze kwotę 1350 (słownie: tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.