Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 1 września 2021 r., sygn. II FSK 229/19

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA - (del.) Marek Olejnik (sprawozdawca), , Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3266/17 w sprawie ze skargi P.W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2017 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.221.2017.1.AM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.Wyrokiem z dnia 12 września 2018 r., sygn. III SA/Wa 3266/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę P.W. (dalej jako "Skarżący") i uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2017 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.221.2017.1.AM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych orzekając jednocześnie o kosztach postępowania. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".

2. Stanowiska stron w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

2.1. Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Warszawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Organ zaskarżając ten wyrok w całości. Sformułował także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Sąd pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania i rozpatrzenie sprawy na rozprawie.

Organ zaskarżonemu wyrokowi zarzucił na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2018 poz.1302 z późn. zm., dalej "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i - w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie - art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. d oraz ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej "u.p.d.o.f.") i uznanie przez sąd, że w warunkach niniejszej sprawy powołany przepis znajdzie zastosowanie, gdy tymczasem właściwa jego wykładnia powinna doprowadzić sąd do wniosku, że w sprawie nie może on mieć zastosowania, gdyż ustawa wymaga, aby przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości wydatkowany został na własne cele mieszkaniowe podatnika przez które należy rozumieć nie tylko dokonanie zapłaty deweloperowi za nabyte mieszkanie, ale też przeniesienie na nabywcę jego prawa własności, gdyż jedynie w takim przypadku mamy do czynienia z zaspokojeniem własnych celów mieszkaniowych podatnika, gdy tymczasem w warunkach niniejszej sprawy sytuacja taka nie zachodzi, gdyż w okresie dwóch lat od zbycia lokalu wnioskodawca zapłacił jedynie jego cenę, nie zaś zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00