Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2021 r., sygn. III FSK 3779/21

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Kraus, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ol 459/20 w sprawie ze skargi Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 27 maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Ol 459/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Państwowego Gospodarstwa Leśnego - Lasy Państwowe - Nadleśnictwo O., zwanego dalej "Nadleśnictwo", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z 27 maja 2020 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Nadleśnictwo działając za pośrednictwem pełnomocnika - radcy prawnego, zaskarżyło powyższy wyrok w całości. W skardze kasacyjnej Nadleśnictwo zarzuciło Sądowi pierwszej instancji:

1. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1.1. art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), zwana dalej "O.p.", poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i oddalenie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie wydanej po przeprowadzeniu postępowania, w którym nie podjęto wszelkich niezbędnych działań w celu wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i rozstrzygnięcia w zgodzie z przepisami prawa, przejawiających się brakiem analizy stanu faktycznego, jak i przepisów prawa obowiązujących w przedmiotowym postępowaniu, a także analizy stanu faktycznego w oderwaniu od rzeczywistego wykorzystania nieruchomości, na której to realizowana jest gospodarka leśna;