Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2020 r., sygn. I OSK 1315/20

Pomoc społeczna; Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 listopada 2019 r. sygn. akt III SAB/Kr 171/19 w sprawie ze skargi A.Ś. na bezczynność Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie przyznania świadczenia wychowawczego 1. uchyla zaskarżony wyrok w pkt III i stwierdza, że bezczynność Prezydenta Miasta Krakowa nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Krakowie z dnia 29 listopada 2019 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A.S. na bezczynność Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie przyznania świadczenia wychowawczego, w pkt I wyroku zobowiązano Prezydenta Miasta Krakowa do rozpatrzenia wniosku skarżącej z dnia [...] października 2018 r. o przyznanie świadczenia wychowawczego i wydania aktu administracyjnego w terminie jednego miesiąca od zwrotu akt do organu; w pkt II stwierdzono, że Prezydent Miasta Krakowa dopuścił się bezczynności; w pkt III stwierdzono, że bezczynność Prezydent Miasta Krakowa miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; w IV pkt wyroku zasądzono od Prezydenta Miasta Krakowa na rzecz skarżącej kwotę 497 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wyrok ten wydany został w poniżej przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.

Postępowanie sądowe zainicjowane zostało skargą A.S. dalej - "skarżąca", w której domagała się zobowiązania Prezydenta Miasta Krakowa do wydania decyzji o przyznaniu świadczenia wychowawczego na rzecz swego drugiego dziecka. W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że po złożeniu wniosku o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego organ wezwał ją do uzupełnienia braków formalnych poprzez przedstawienie tytułu wykonawczego ustalającego świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka, pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, w związku z tym, że skarżąca jest matką samotnie wychowującą dziecko. W związku z niezastosowaniem się do wezwania, pozostawiono wniosek skarżącej bez rozpoznania.