Postanowienie NSA z dnia 10 sierpnia 2020 r., sygn. I OZ 446/20

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 141/20 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy [...] postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 lutego 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy [...].

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w rozpatrywanej sprawie zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 31 grudnia 2019 r. (wtorek), co jednoznacznie wynika z urzędowego poświadczenia przedłożenia załączonego do akt administracyjnych. Zatem trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upływał dla strony skarżącej z dniem 30 stycznia 2020 r. (czwartek). Tymczasem skarga na przedmiotowe rozstrzygnięcie nadzorcze została nadana w placówce pocztowej w dniu 3 lutego 2020 r. (wtorek), a zatem trzy dni po upływie ustawowego terminu, co uzasadniało jej odrzucenie.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Gmina [...], wnosząc o jego uchylenie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 58 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 392 zdanie pierwsze, art. 46 § 5 i 6 k.p.a. oraz § 14-16 rozporządzenia Prezesa rady Ministrów z dnia 14 września 2011 r. w sprawie sporządzenia i doręczenia dokumentów elektronicznych oraz udostępniania formularzy, wzorów i kopii dokumentów elektronicznych - przez ich niewłaściwe zastosowanie w wyniku błędnego przyjęcia, że dowodem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego skarżącej jest wygenerowane automatycznie urzędowe poświadczenie przedłożenia, albowiem skarżąca nie uchybiła terminowi do wniesienia skargi.