Postanowienie NSA z dnia 19 grudnia 2023 r., sygn. I OZ 599/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2023 r. sygn. akt I SA/Wa 652/23 w sprawie ze skargi R.M. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy z dnia 8 września 1995 r. nr 20/95 w przedmiocie podania do publicznej wiadomości wykazu lokali mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z 24 sierpnia 2023 r. sygn. akt I SA/Wa 652/23 (dalej postanowienie z 24 sierpnia 2023 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R.M. (dalej skarżący) na uchwałę Zarządu Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy z 8 września 1995 r. nr 20/95 (dalej uchwała nr 20/95) w przedmiocie podania do publicznej wiadomości wykazu lokali mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, skarga spełnia wymogi formalne i została złożona w terminie. Zgodnie z art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634, dalej ppsa), stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi. Zgodnie z obowiązującym w dniu 8 września 1995 r. - podjęcia uchwały nr 20/95 - art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. z 1990 r. [nr 16] poz. 95, [zm. nr 34 poz. 199; nr 43 poz. 253; nr 89 poz. 518; z 1991 r. nr 4 poz. 18; nr 110 poz. 473; z 1992 r. nr 85 poz. 428; nr 100 poz. 499; z 1993 r. nr 17 poz. 78 - uw. NSA], dalej ust), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Dnia 1 czerwca 2017 r. został zniesiony zawarty w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023 r. poz. 40) - uprzednio zwaną ustawą o samorządzie terytorialnym - obowiązek wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa. Uregulowanie to uzupełniał art. 101 ust. 3 ust, który stanowił, że w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. Prawodawca w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 935, dalej ustawa zmieniająca), w art. 17 ust. 2 postanowił, że zmiany te dotyczą wyłącznie aktów lub czynności organów administracji publicznej dokonanych po dniu wejścia w życie tej ustawy, a więc po 1 czerwca 2017 r. Wnosząc skargę na uchwałę organu wydaną 8 września 1995 r. skarżący obowiązany był do wyczerpania szczególnego trybu jej zaskarżenia do sądu administracyjnego, wynikającego z art. 101 ustępu 1 ust. Bezspornie skarżący wniósł do organu wezwanie do usunięcia naruszeń pismem z 23 czerwca 2022 r., czym spełnił pierwszą z przesłanek skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Kolejną z przesłanek dla skuteczności zaskarżenia aktu prawa miejscowego będącego przedmiotem niniejszej sprawy był upływ czasu do wniesienia skargi inicjującej postępowanie, który był oznaczony terminem, którego bieg rozpoczynał się w chwili udzielenia odpowiedzi przez organ na wskazane wcześniej wezwanie skarżącego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszeń organ doręczył skarżącemu 11 lipca 2022 r. wraz z jej uzupełnieniem doręczonym 19 października 2022 r. Skarżący skargę złożył 1 marca 2023 r.